Tarczyca bajkalska, zwana również bajkaliną, to roślina, która była powszechnie wykorzystywana w tradycyjnej medycynie Dalekiego Wschodu od stuleci. Pierwsze wzmianki dotyczące jej cudownych cech pojawiły się ponad 2000 lat temu w chińskim starożytnym tekście medycznym. Bajaklina była również wykorzystywana przez szamanów z okolic jeziora Bajkał oraz przez Mongołów. Napar z jej korzenia stosowany był między innymi przy gorączce, chorobach wirusowych, alergii i astmie.

 

Tarczyca bajkalska – pochodzenie

Znana jest już od IV wieku, kiedy to pierwsze informacje o niej pojawiły się w alchemicznych pismach medyków dworskich Chin i Japonii. Stosowana była w celu leczenia gorączki, problemach żołądkowych, była zamiennikiem nieprzyjemnego upustu krwi u osób borykających się z nadciśnieniem – w tym przypadku spowodowała bardzo szybkie wyparcie popularnych pijawek. Korzeń tej rośliny wykorzystywany był do robienia naparów, którymi pojono władców, aby nie sprawili zawodu swoim kochankom w alkowie miłosnej.

Tarczyca bajkalska – działanie

Szerokie działanie tarczycy bajkalskiej znane jest od wieków. Pozwala ona wyleczyć choroby zakaźne oraz łagodzi przebieg każdej grypy. Wspiera odtrucie, leczenie kaca, umożliwia utrzymać wigor, a stosownie jej zewnętrznie jest idealną bronią podczas walki z infekcjami skóry. Napar z tarczycy bajkalskiej oddziałuje kojąco. Im jest on słabszy, tym bardziej uspokaja, im silniejszy, tym bardziej pobudza

Tarczyca bajkalska – wykorzystanie

Korzeń tarczycy może być spożywany na surowo, w postaci dodatku do potraw. Można go również ususzyć i parzyć jak herbatę, co jest wręcz zalecane dla osób borykających się z przewlekłymi chorobami układu pokarmowego oraz po świeżo przebytych wirusach, np. grypy żołądkowej. Spożywany surowo wspiera walkę z grzybami. Posiada szerokie działanie przeciwzapalne. Zawarte w niej substancje mają zdolność do zwalczenia szkodliwych bakterii. Ponadto wykazują one właściwości wspierające odporności i przeciwnowotworowe.

Tarczyca bajkalska jest bogatym źródłem flawonoidów posiadających szerokie zastosowanie w lekach przeciwwirusowych i przeciwgorączkowych, takich jak bajkaleina, bajkalina, wogonina i wogonozyd. Już jeden Korzeń tej rośliny posiada ich ponad 40, co jest wręcz kosmiczną dawką właściwości prozdrowotnych.

Flawonoidy cechują się właściwościami antynowotworowymi. Stosowane są u osób przechodzących chemię onkologiczną. Mają zdolność do osłabiania jej skutków ubocznych oraz dodają sił wyniszczonemu organizmowi.

Previous post Olejek różany i jego niezwykłe właściwości
Next post Biotyna – jak sobie radzić z jej niedoborem?